Tekstovi i poezija

U Šekspirovim tragedijama, smrt nikada nije proizvoljna, već je često sudbinska i funkcioniše dosledno, poput nekakvog magičnog sistema. U njima je iscrtana neizbežna priča od momenta kada glavni lik donese odluku koja vodi do njegove propasti i posledica od kojih ne može pobeći. Ona je duboko filozofska, moralna i dramaturška tačka oko koje se pletu priče o ljudskoj prirodi, moći, sudbini i unutrašnjem sukobu. Bilo da je prikazana kao tragična, nasilna ili metafizička, smrt služi kao ogledalo ljudskih slabosti i snaga. Ofelija je jedan od najpoznatijih tragičnih ženskih likova u istoriji svetske književnosti. Priroda njene ljubavne veze sa kraljevićem Hamletom glavna je preokupacija ovog Šekspirovog dela i predmet analize mnogih književnih kritičara.  Ona je osetljiva, tanana duša koja ima potrebu da ugodi drugima. Istovremeno, poštovanje, ljubav prema svom ocu i bratu, ali i Hamletu, izaziva u njoj unutrašnji rascep i sukob. Nakon što greškom ubija Ofelijinog oca Polonija, misleć...

Slavko Matković (1948-1994) jedan je od najznačajnih avangardnih umetnika na prostorima bivše Jugoslavije. Bavio se književnośću,  konceptualnim slikarstvom, inovativnim i eksperimentalnim pristupom umetnosti, performansom, autorskim stripom i filmom. Predvodio je grupu umetnika u nasem gradu koja je svojim idejama i delovanjem bila daleko ispred svoga vremena. Godine 1969. u rodnoj Subotici osniva umetničku grupu Bosch + Bosch. Grupa je u maloj sredini iznedrila savremeni umetnički senzibilitet, te delovala u skladu sa svetskim umetničkim težnjama. Nju su sačinjavali pored Matkovića; Balint Sombati, Laslo Kerkeš i Laslo Salma. Sedamdesetih godina prošlog veka realizuje mnoga dela, poput intervencije na papirima ispisanim kompjuterskim kodovima ili listovima knjiga, kojima istražuje odnose vizuelnog i poetskog, afirmišući i jezik i likovnost kao autonomne celine koje zajedno stvaraju novi izražajni prostor. U to vreme počinje da se bavi eksperimentalnim stripom, pri čemu narušava s...

  Hana Arent (1906 - 1975), nemačka teoretičarka politike i filozof, detaljno je analizirala totalitarizam i autokratiju u svom delu ,,Izvori totalitarizma". U ovoj knjizi, ona ne samo da definiše totalitarne režime kroz istorijske primere, već istražuje društvene, političke i ideološke korene koji su omogućili njihov nastanak. Ključni deo knjige predstavlja objašnjavanje razlika između totalitarnih i autokratskih režima. Arent ističe kako totalitarni režim ne može postojati bez kontinuirane upotrebe terora and vlastitim gradanima, kao ni bez dobro posložene i funkcionalne propagandne mašine čiji je glavni zadatak iskrivljavanje slike o ostatku sveta koji nije totalitaran. Cilj autoritarnog režima je dobiti apsolutnu političku moć - uništiti opoziciju, dok totalitarni režim teži kontroli nad svakim aspektom života, uključujući i ono privatno. Arent totalitarizam vidi kao radikalno novi oblik vlasti, suštinski drugačiji od klasičnih diktatura i tiranija. Njegov cilj nije s...