Tekstovi i poezija

Šta je vreme? Da li je ono fundamentalni aspekt naše percepcije i razumevanja određenog sleda događaja? A protok vremena? Da li je on subjektivno iskustvo prolaska vremena kao kontinuiranog i nepovratnog procesa? Razlika između ova dva pojma je donekle i filozofsko pitanje i može biti podložno različitim tumačenjima. Jedno od tih tumačenja je da vreme predstavlja objektivan, fiksni okvir koji postoji nezavisno od ljudske percepcije i svesti, te se posmatra kao niz događaja koji se odvijaju u unapred određenom nizu, bez obzira na naše iskustvo ili svest o tome. Sa druge strane neke teorije predlažu da je iskustvo toka vremena subjektivna konstrukcija koju stvara naša svest. Prema ovoj perspektivi, vreme nije neodvojivo svojstvo Univerzuma, već je proizvod naših kognitivnih procesa i načina na koji opažamo i tumačimo događaje. Protokom vremena uočavamo da su stvari oko nas drugačije nego ranije. Okolnosti se menjaju, a vreme stvara potencijal da se te promene realizuju. Pojam vremena nas

  Isusovo rođenje jedna je od najvažnijih tema u hrišćanskoj umetnosti, počevši negde još od 4. veka nove ere. Lukino jevanđelje pružilo je najviše detalja o tom događaju koji će poslužiti mnogim umetničkim prikazima, pogotovo u slikarstvu. Prvi prikaz Isusovog rođenja nalazi se u Priscilinim katakombama u Rimu. Na toj slici prikazana je Marija kako drži dete Isusa u naručju. Iznad njih je zvezda, a iza jedna osoba koja prstom pokazuje na dve figure koje se ne razaznaju i ne zna se koga su predstavljale. Ova slika je početak od kojeg se prati razvoj ikonografije na ovu temu. Na sledećem prikazu iz 4. veka (sarkofag crkve sveti Ambrozija u Italiji), otkrivamo scenu Isusovog rođenja na kojoj se Novorođeni nalazi u jaslama između vola i magarca. Simbolika ovih životinja ima veliki značaj (ne spominju se u kanonskim jevanđeljima već samo u apokrifnim kao i u tradiciji naroda). Prema pojedinim tumačenjima, vo simbolički predstavlja Židove koji su pod jarmom zakona, dok magarac predstavlja p

,,Devojka u kaminu" je epizoda koju treba posebno izdvojiti iz britanskog naučno fantastičnog televizijskog serijala ,,Doctor Who". Snimljena 2006. godine po scenariju Stivena Mofata, prikazuje jednu od mnogih avantura vremenskog putnika čiji lik u ovom serijalu tumači Dejvid Tenant (Doktor 10. regeneracije). Svojim nesumnjivo odličnim glumačkim talentom i mogućnostima uspeva publici na najbolji mogući način da dočara misli i emocije glavnog junaka.  Vremenski putnik je brbljivi vanzemaljac, u ljudskom obličju, sa uništene planete Galifrej, koji putujući kroz vreme u svojoj neobičnoj napravi pod nazivom Tardis, utiče na mnoge događaje na našoj planeti pa i čitavom Univerzumu. Pojavljuje se u važnim periodima istorije čovečanstva, nekad u prošlosti, a nekada u budućnosti, stičući na svom putu prijatelje, koji neretko postaju i njegovi saputnici. Svaka epizoda na kojoj je Stiven Mofat radio kao producent i scenarista ostavljaju dubok trag na čitav serijal, jer otvara i zatvara

Književna fikcija je vrsta književnog dela koja se bazira na imaginarnim događajima, likovima i svetovima. Predstavlja važan deo svetske književnosti, jer pruža priliku za izražavanje umetničke kreativnosti i mašte, te pomaže čitaocima da se identifikuju sa likovima, suoče sa problemima i dilemama koje oni doživljavaju. Često se koristi kao način za kritiku i analizu društvenih pitanja i nudi alternativni pogled na svet. Može pomoći ljudima da razumeju sebe i svoje emocije, kao i da se suoče sa svojim strahovima i nedoumicama. Posmatrajući celokupni kontekst svetske književnosti, ima važnu ulogu u obogaćivanju kulture i pruža mogućnosti za kritičko razmišljanje i razumevanje drugih stavova i perspektiva. Ima dugu i bogatu tradiciju, a njena uloga u istoriji književnosti je veoma važna. Služi kao sredstvo za prenošenje ideja, razmišljanje o društvenim i filozofskim pitanjima i istraživanje ljudske prirode. Omogućava autorima da izraze svoje ideje i da se bave temama koje bi inače bile t