Tekstovi i poezija

  Solipsizam je filozofski koncept prema kome individua prepoznaje samo svoj um kao jedinu stvarnost koja postoji i ne može biti sigurna u postojanje bilo čega van svoje svesnosti. On ne predstavlja toliko sumnju u postojanje stvarnosti koliko prepoznavanje važnosti uloge sopstvenog uma. Svaki pojedinac može biti svestan svojih misli, svesti i emocija, ali nema direktan pristup unutrašnjim iskustvima drugih. Drugim rečima, možemo biti sigurni u postojanje sopstvenog uma, ali ne možemo biti sigurni da drugi ljudi ili bića imaju um koji na isti način percepira stvarnost poput našeg.  Prema ovom konceptu, Univerzum postoji samo u našoj glavi, a nakon smrti nestaje sa nama. Solipsizam se može izraziti i na sledeći način: ,,Sve što znam je da postojim" ili ,,sve što znam, mora da proizilazi direktno iz činjenice mog postojanja."  Ovaj problem dovodi do suštine solipsistčke dileme koja otvara mogućnost da sve oko nas zapravo predstavlja iluziju ili fikciju koju naš um stvara. Ova p

  Proteklog vikenda naš grad je imao čast da ugosti prof. dr Tomislava Terzina renomiranog naučnika i istraživača, sada vanrednog profesora univerziteta Alberta u Kanadi, predavača iz oblasti genetike i biologije razvića.  Diplomirao je molekularnu biologiju i fiziologiju u Beogradu, a doktorirao filozofiju i zoologiju u Kanadi. Njegovo trodnevno predavanje na temu ,,Jevanđelje prirode" u organizaciji Hrišćanske adventističke crkve u Subotici privuklo je pažnju velikog broja ljudi. Posle Subotice održaće niz predavanja i u drugim gradovima Srbije, Crne Gore i Hrvatske. Rođen je u Somboru 1971. godine, gde je završio osnovnu i srednju školu. Tokom školovanja pokazao je veliko interesovanje za biologiju i teoriju evolucije, taj čudesni svet prirode ispunjen lepotama biljnog i životinjskog sveta. U svojoj kući je napravio mali prirodnjački muzej sakupljajući leptire, jednu od najfascinantnih vrsta insekata u prirodi.  Nakon završene srednje škole odlazi u Beograd gde studira molekula

Franc Kafka, jedan od najvećih autora XX veka, rođen je 3. jula 1883. godine u Pragu gde je završio nemačku gimnaziju i pravni fakultet. Kao pravnik je radio u državnom osiguravajućem društvu. Često je pribegavao komunikaciji preko pisama, ostavivši iza sebe na stotine istih, od kojih su mnoga predstavljala mala književna dela. Pored toga krasili su ga i radovi napisani u formi kratkih priča i pripovetki. Posle teške bolesti preminuo je 3. juna 1924. godine. Mnoga dela su sačuvana najviše zahvaljujući bliskom prijatelju Maksu Brodu, koji nije ispunio Kafkinu želju da posle njegove smrti sve neobjavljene spise spali. Ono malo dela koja su objavljena tokom piščevog života nisu privukla širu pažnju, dok se to svakako ne može reći i za posthumni period. Prva Kafkina zbirka ,,Razmatranje" iz 1913. godine, sastoji se od proznih minijatura. Slede tri pripovetke ,,Osuda" (1913), zatim ,,Preobražaj" (1915) i ,,U kažnjeničkoj koloniji" (1919). Novije kratke priče sabrane su u